'Vrijheid van drukpers' ca 1992
Olieverf op paneel, 32 x 42,5 cm,
Gesigneerd r.o. 'willy belinfante'
Willy Belinfante (1922-2014)
Als je van boeken houdt en zelden een boekhandel verlaat zonder nieuwe
aanwinsten, treffen de schilderijen, die Willy Belinfante van boekwinkels vol
lezende, bladerende en rondsnuffelende zielsverwanten maakt, je rechtstreeks
in je bibliofiele ziel. Heerlijk, zoals haar personages soms helemaal opgaan
in een tekst. Ze buigen zich over de stapels boeken, die uitnodigend op tafels
liggen en draaien hun hoofd 90 graden of meer om de titels te lezen van de rijen
boeken op de schappen. Het leuke van dit schilderij - ontdekt bij Galerie
De Ploegh in Soest - is, dat er ook een kind op staat, dat zo te zien popelt om
te leren lezen!
Willy Belinfante is opgeleid aan de Haagse Academie en leert daarna in Parijs de
functie van kleurgebruik om er beweging, emotie of stilte mee uit te drukken.
Door een scherp observatievermogen legt ze de communicatie tussen mensen
trefzeker vast, het maakt niet uit of het in een boekwinkel is, tijdens een congres
of op een caféterras, maar feit is wel dat 'officieel gedoe' haar bovenmatig
inspireert. Met een stevige dosis humor schildert ze de druk pratende, gewichtig
doenerige aanwezigen tijdens promoties, recepties, soirees en cocktailparty's en
laat ze met picturale spot zien hoe men zich op de hapjes en drankjes stort. Haar
personages is niets menselijks vreemd, kijk maar naar de fanatieke bridgers, het
vol overgave zingende zangkoor, de semi-serieuze wijnproevers of de beraad
slagende togadragers . . . Ze zijn zo herkenbaar, haar typetjes, soms verlegen of
bescheiden, maar vaker met een deftige air.
Naast mensen schildert Willy Belinfante lome landschappen en prachtige parken,
die ze niet zelden in zachte tinten pastelkrijt of waterverf weergeeft.
'Eenzame' taferelen, zoals een terras met één vergeten tuinstoel, desolate
blokkendooshuisjes in Tunesië of een totaal verlaten boulevard of strand, staan in
schril contrast met de drukke netwerk-bijeenkomsten. Heeft zij wellicht haar
talent geërfd van grootvader Johan Samuel van der Beek, een niet
onverdienstelijk schilder, haar dochter Laetitia de Haas heeft onmiskenbaar
dezelfde artistieke genen: ook zij schildert en lithografeert. Moeder en dochter
exposeren regelmatig samen.
