gesigneerd: r.o. 'slaats 92'
Miriam Slaats (1958)
Ze is een mooie en sympathieke vrouw met een gulle lach. Op een zonnige
zomerdag in 2008 viert Miriam Slaats haar 50ste verjaardag en tevens haar
25-jarig kunstenaarsjubileum op een sfeervolle lokatie in Vught. De dresscode
is 'absolute white', waaraan de honderden gasten graag gehoor geven.
Iedereen, behalve Rudi Fuchs, kunsthistoricus en oud museumdirecteur, die zich
geheel in het zwart heeft uitgedost en het eerste boek 'Mijn tafel van geluk'
(monografie over de kunstenares) in ontvangst neemt. Het indrukwekkende
naslagwerk (48,5 x 35,5 cm) verraadt door de originele lay-out meteen Slaats'
opleiding als grafische en publiciteitsvormgever aan de Academie voor
Beeldende Kunsten te Maastricht.
Kunstenares Miriam Slaats is trouw gebleven aan abstracte composities, waarin
ze veelal wel een figuratief element aanbrengt. In het begin is dat een bloem,
een vlinder, een vogel, of een vetersluiting, na jaren stapt ze over op de
collagetechniek en zie je verrassend een Mona Lisa, een flard tekst, een
Italiaanse fresco of een stuk kant op het doek. Zijn haar schilderijen
aanvankelijk opgewonden kleurrijk, later toont haar palet vooral milde, aardse
tinten met accenten in zilver en goud. Meer recent gaan onder het motto 'less
is more' de sobere witten, die ze in meerdere lagen aanbrengt, overheersen.
Elk werk krijgt een titel. "Woorden en verf zijn voor mij hetzelfde", zegt
Miriam in haar monografie. Haar gevoel is de leidraad en dus tekent haar
karakter zich af in haar werk: fantasierijk, poëtisch, optimistisch, vol humor,
maar ook diepzinnig en soms ondeugend.
Al sinds begin jaren negentig volgen wij Miriam, die in galeries in Nederland,
Frankrijk, Italië en Spanje heeft geëxposeerd. Heel bijzonder was de
duo-tentoonstelling bij 'De Galerie' in Den Haag met haar broer Geert Slaats,
schoenontwerper: Geert met bijzondere en toch draagbare designschoenen en
Miriam met schilderijen, waarop de schoen als motief is verwerkt.
Dit expressieve, vroege werk uit 1992 straalt kracht en verbeelding uit.
Je kunt er niet omheen; het schilderij is er gewoon en hoeft zijn plaats niet te
veroveren. De kleuren en vormen blijven onze fantasie op sleeptouw nemen.
Kijk ook op:
www.miriamslaats.com
